Bizlerin hayattaki en önemli önceliği tabi ki çocuklarımız. Kime sorarsanız sorun bu soruya her on kişiden dokuzu hatta onu bu cevabı verecektir. Onların geleceği onların sağlıklı birer birey olması güzel vakit geçirmesi öğretici ve onun zihinsel bedensel gelişimi için faydalı şeyleri öğrenmesi…
Anne baba olarak gayelerimiz hep aynı. Mutlu sağlıklı ve özgüvenli çocuklar. Peki bunu için ne yapabilir diye hiç kendimize soruyor muyuz? Çocuklar okul çağında olsun olmasın gerçekten ne ile ilgilendiğini boş vakitlerini nasıl geçirdiğine dikkat ediyor muyuz? Birçok anne ve dolayısıyla baba işe güce kendi önceliklerine sığınıp birçok çocuğu ihmal ediyor. Hep söylüyorum çocuğun eline bir telefon veya tablet verip uzun sureler bir köşeye bırakmakla ya da cebine para koyup okula yollamakla yetişmiyor.
Böyle yaparak anne baba olarak görevinizi tam yapmış sayılmıyorsunuz. Onu ne halin varsa gör misali kendi haline bırakmak, hiç sohbet etmemek, oyun oynamamak, hiç ilgilenmek çocuğu o sevmediğiniz tablet ve telefonlara daha çok yaklaştırıyor ya da hiç hoş görmediğiniz insanlara hiç memnun olmayacağınız ortamlara da yaklaştırıyor olabilir. Bunun zeminini çocuğu kendi haline bırakalım, anne babalar hazırlıyor maalesef.
Ben bir baba olarak çocuğumla her gün mutlaka sohbet ediyorum. Oyun oynuyorum. Onu anlamaya çalışıyorum. Herkes bunu yapmalı. Çocuklarla ilgili tüm sosyal sorumluluk projelerine katılıyorum ve bunan sonra da katılmaya devam edeceğim. Bizler de onların sağlıklı birer birey olabilmesi için bu projelere katılmalarını sağlamalıyız.
Projelerin amacı onların doğayla daha çok iç içe olmaları yaşadıkları hayatın daha çok farkına varmaları üzerinedir her zaman. Bununla ilgili oyunlar kitaplar minik münazaralar, tiyatro oyunları, yazı ve resim yarışmaları gibi etkinlikler düzenlemeli onlara daha çok nefes alacakları kendilerinin ve çevrelerinin farkına varacak alanlar ve zamanlar yaratmalıyız. Onlar bizim bu hayattaki en önemli projelerimiz.
Sağlıcakla kalın. Sanatla kalın
Haftaya görüşmek üzere…