Gelenek, şairler için en zorlu sınav dünyasıdır. Korkunç aldatıcı ve hilecidir. Önce, şairi yanına çeker; sonra, manevi baskı yaparak, 'tabiri caizse' onu şiirden vazgeçirmeye uğraşır. Şiir arenasındaki bu mücadeleyi kaybedeceğini ve hayal kırıklığı yaşayacağını yüksek tonda, defalarca haykırarak tekrarlarlar... Adeta moral motivasyonunu bozmak isterler. Başlangıçta oysa ki ona güvenç ve inanç vermişti bu yalan dünya. Bir sonraki aşamada her şey tersine dönüvermiştir. O ayağa kalkmaya çalıştıkça, eski şairler dünyası onu yıpratmaya ve yerden yere vurmaya çalışır. Bu eylemler ve eylemsiler yeni şairin doğuşu ve gelişiminin olağan çilesidir aslında. Ancak, geleneğin ve gelenekçilerin yaptıkları bu baskı, eski şiirlerin şairleri ezici bir şekilde yeni şiirlerin yeni şairlerinin üstüne yürüyüşü, etraflıca düşünülürse, genç şair(ler) için kötülük gibi görülse de iyiliktir, gereklidir; hatta, tek seçenektir. Dayanamayıp kaçanlar; bu ağır, zorlu ve meşakkatli sınavı veremeyenlerdir. Direnenler, Kazananlardır; Kanaatimce...