Çünkü bu yaşadığımız hayat, içinde bulunduğumuz evren ne kadar tek bizim için olmasa da bu hayatı herkes kendine yaşıyor. İstemediğimiz herhangi bir şeye evet demekte iyi hissettirmiyor haliyle. Hiçbir şey, hiç kimse benden önemli değil. Yaşadığımız müddetçe kendimiz için bir şeyler yapmalıyız. Ha bu kimseye bir yardım yapmamak anlamına gelmiyor. Fakat kötü hissettirecek ise ‘evet’ dediğimiz şey işte orada insan bir durmalı. Ne yaptığını veya yaptığı şeyin sonucunu sorgulamalı. Belki evet dediğimiz şey hayatımızı değiştirecek bir şeydir. %50 ihtimalle iki seçenek var ne de olsa. İyi ya da kötü.
İnsanlar istemediği cevabı aldıklarında, hiç görmediğiniz yüzlerini ortaya çıkartıyorlar. Zaten bizde aman kırılmasınlar aman üzülmesinler diye hep bir şeyleri alttan alıyoruz. Ama neden? Bizim için neden uğraşılmıyor. Kimse neden bizim kırılmamızı, üzülmemizi umursamıyor. İşte bu yüzden insan kendisini önemsemeli. Bu hayatı ben yaşıyorum ve ben istediğimi yapacağım diyebilmeli. Ne kadar zor olabilir ki ‘hayır’ demek? Belki denemekle kaybetmeyiz. Fakat denemezsek, işte o zaman kaybederiz.