Söze Başlarken!  

Her unutan unutulur; Unutma, unutturma. Ergeç unutulmaya mahkûmdur her fani. Yel eser, toz tozar her şeyin üzerini örter, zaman adlı acımasız cellat. Gün olur her şey belirsizliğin ummanında kaybolur gideriz... Gün olur alır başımızı alır gideriz; Denizden yeni çıkmış ağların kokusunda; zaman tozları bütün fanilerin ayak izlerini siler hiç yaşamamış/ yaşanmamış gibi... Bilmek gerekiyor. Bilmeliyiz. Mum gibi yana yana yitip giderken, Karanlığa baş kaldırmanın yiğitliğini gösterebilene aşk olsun... Aydınlıkta belirsizlik yoktur.Her şey ayan beyandır.Şaşırmayız , yolumuzu kaybetmeyiz . Biliriz ki, gecenin karanlığı elbette yerini günün aydınlığına bırakır.   Çerağ olup yanmazsan ; cehaletin karanlığında yok olur gidersin. Okumak, aydınlık getirir insanlara, yolların aydınlanır, önünde sonunda karanlıktan sıyrılıp gelen oluruz karanlıktan aydınlığa... Okumak bilmektir. Kendini tanımaktır; Ve bütün yaradılanları...