Millet olarak ilginç bir özelliğimiz var. Dedemiz ninemiz belli bir yaşı gelince hemen huzurevine göndermenin planlarını yapıyoruz. Onları değerlendirmek ve bir meslek sahibi yapmak gibi bir düşüncemiz olmuyor.
Kozan’da yaşayan Mustafa Yıldız 65 yaşında. Yani bizim düşüncemize göre, emekli olup, evde oturması gereken yaş. Oysa köy evinin çatı katında arkadaşından esinlenerek başladığı el sanatı ahşap tasarımları ve geleneksel oyuncakları gelecek kuşaklara aktarmak isteyen Mustafa Yıldız, devlet ve yerel yönetimlerin desteği ile açtığı iş yerinde sanatını icra ediyor.
Kozan’ın Yeniköy Mahallesi'nde 35 yıl önce terzilik yapan Mustafa Yıldız, öğretmen arkadaşından esinlenerek başladığı ahşap oyma sanatını geliştirmiş. Köy evinin çatısını atölyeye dönüştüren Yıldız vatan ve bayrak sevgisini ahşap ürünlere işlerken yeni nesil çocuklara geleneksel ahşap oyuncaklar ile buluşturma fırsatı yakalamış. Kurtuluş savaşında kullanılan top arabaları, geleneksel tarım aletleri, ahşap oyuncak arabalar, gemi maketlerini günlerce emek vererek sanata dönüştüren Yıldız köy evini ziyarete gelen geçmiş dönem Kozan Kaymakamı Şafak Gürçam ve Belediye Başkanı Kazım Özgan’ın desteği ile tarihi çarşıda el sanatı ürünlerini gelecek nesillere aktarmak için sergilemeye başlamış…
Mustafa Yıldız yapıyorsa, onun yaşıtı durumundakiler neden yapmasın?
Huzurevindeki yaşlılara böyle bir imkan tanınsa nasıl olur örneğin?
El sanatlarını geliştirme yönünde kurslar açılsa ve belediyeler malzeme desteği sağlasa huzurevindeki yaşlıların ömrü uzar.
Mustafa Yıldız’ın hobisi devlet desteği ile ekmek teknesi haline gelmiş.
Biz bunu neden huzurevlerinde başaramıyoruz.
Adana Valisi Dr. Süleyman Elban, ilgili kurum ve kuruluş müdürlerine böyle bir talimat verse ve yaşlıların el yeteneklerini geliştirmek ve günlerinden keyif almalarını sağlamak için kurslar açılsa nasıl olur?
Mustafa Yıldız’ın Kozan’da başardığı gibi el işlerini yapsalar hem vakitleri dolu dolu geçer, hem de belki ihtiyaçlarını karşılayacak kadar para kazanırlar.
Ahşap oymacılığı çok zor değil, tehlikeli değil, yaşlılar bunu başarabilir. Hatta kadınlar için telkâri gibi farklı el işleri de geliştirilebilir.
Güzel olmaz mı?