Umut ekmek gibi,
Su gibi,
Nefes gibi,
Umut beşikten
Mezara kadar,
Gereklidir ve de
Hayatın ta kendisidir...
...
Dünya ismini verdiğimiz,
Bu sahnede,
Umuda ihtiyaç duymayan
Tek insan var mıdır?
Yanıtı elbette ki;
-HAYIR’ dır...
...
Çünkü hayatın
Devamı bakımından,
Umut her insan
İçin vazgeçilmez
Her daim de
Öncelikli ihtiyaçtır...
...
Umudu canlı tutmak,
Ona ulaşmak için
Neler yapmalı?
Yeni bir hayat
Bakışı oluşturmalı,
Yeni bilinç,
Ve davranış biçimiyle
Kendimizi daha iyi anlamalı,
Yeni fikirler oluşturmalı,
Günlük yaşadığımız,
Olaylara farklı pencerelerden
Bakıp, bilinenlerin,
Ötesindeki ölçülerle.
Hayatımızı değerlendirmeliyiz...
...
Akıllı bir insan diyor ki;
-UMUT İNSANA
BAĞIŞLANMIŞ,
EN BÜYÜK ARMAĞANDIR...
Muhteşem bir özdeyiş,
Muhteşem bir atasözü...
...
Çünkü umut;
Güzel düşündürür,
Güzel baktırır,
Güzel gördürür
Güzel yaşatır...
...
Hep iyilikler vaat eder,
Hep yarınlardaki
Hayallerimizi süsler,
Yaşama cesareti verir,
Kendimizi sevdirir,
Özümüze inandırır,
Hayata olan bakış,
Gücümüzü keşfettirir...
...
Unutulmamalı ki;
İnsan hayatına sadece
Umutla devam edebilir;
Hayata onunla tutunur,
Umut AN da yaşatır,
AN da sonsuz şimdidir,
Hayat AN da,
Ve sürprizlerle doludur...
Çünkü yüzde yüz bitecek olan,
Hayatta her an her şey olabilir...
...
Umudumuzun vaat ettiklerine,
Ulaşabilmek için;
Kıskançlık, kin, nefret, intikam,
Entrika, hüzün, karamsarlık,
Kötümserlik, kaygı gibi
Duygularından hemen kurtulmalıyız,
Hoşgörü sınırlarımızı arttırıp,
Sınırsızlaştırmalıyız...
...
Her insanı hatasından dolayı,
Ebediyen bağışlamalı,
Hatalarını hoş görmeli,
Barış ve sevgi dilini kullanmalı,
Çevremizle kenetlenip,
Her alandaki dayanışmayı,
Güvenle ve umutla sürdürmeliyiz...
...
Unutmayalım ki,
Umut yaşatır
Umutsuzluk öldürür...
Seçim insana kalmıştır...