Şair ve yazarların dünyası zengin ve çok boyutlu, çok yönlüdür. Kimi zaman, öznelliğini bir nesnellik gibi işlediğini düşünürsek bile 'sanatçıyı' kınayamayız. Esasında nesnelleşmenin konusu, sanatçı kendisidir. Yazarların ve şairlerin, mütemadiyen ve müteakiben kendi başına gelenlerden şikayet edip duruyorsa, aldırmayınız ve aldanmayınız; Onların bu yakınmaları, her birimizin olağan şikayetleri gibidir. İnsan, insanlık katında nesnelleşmiştir, Kanaatimce... Tek başına ( başımıza) direnç gösteremeyeceğimiz "şahsi" acımız, onunla beraber yaşadığımızda 'yani acılara tutunduğumuzda' hafif hasarlarla atlattığımızda , daha çekilir ve tahammül edilebilir hale gelir diye düşünüyorum. Tüm "hayatları" malzeme olarak kullanmak yetisi ve yetkisi, sanatçının doğal hakkı ve hukukudur, diye düşünüyorum...