Eskiden güzellik yarışması Türkiye'de çok kıymetliydi. Tekti. Eşi benzeri yoktu. Bütün televizyonlarda o gün güzellik yarışması izlenirdi. Seçilen güzel ertesi gün Tüm Türkiye’de tanınır. Yolda görenler parmakla gösterirdi. O zamanların yani seksenli doksanlı yılların Türkiye’sinde Türkiye güzeli olmak şu an dünya güzeli seçilmeye bedeldi neredeyse. Hiç abartmıyorum. Öyle bir sükse öyle bir havası olurdu ki güzellerin yediden yetmişe herkes hayranlıkla ve heyecanla seyrederdi.

Şimdiye şu zamana bakıyorum. Her şey bambaşka bir değerde. Türkiye güzelini herkes tanımıyor. Ciddi bir proje yada herkesin ilgisini çeken başka bir başarıya imza atmadıkça ismini duymuyor. Bilmiyor. Tanımıyor. Röportaj yapan televizyonlara bakıyorum. Kamuoyu araştırması yapıyorlar. Çok farklı mahallelere gidiyorlar. Mikrofon uzatıp bu seneki güzelimizin adını söyler misiniz diyorlar. Cevaplar çok şaşırtıcı: Bilmiyorum. Yarışma yapıldı mı ki! İzlemedim. Kim miş.. Ve daha bunun gibi bir çoğunuzun güleceği şaşıracağı cevaplar var.

Televizyon bizim her şeyimizdi o seksenli doksanlı yıllarda... Akşam olunca hepimiz yediden yetmişe başına toplanır. Merakla haberleri merakla programları takip ederdik. Cep telefonları yeni yeni duyuluyordu. Herkes de telefon yoktu. Ama herkes bir şeyleri değişeceğini hissediyordu sanki. Teknoloji gelişecek herşey sadece TV ile sınırlı kalmayacak yepyeni şeyler hayatımıza girecek diyorduk ve oldu.

Her şey o günden itibaren bambaşka mecralara evrildi. İnsanların tarzı değisti huyu değişti davranışları değişti. Takip ettikleri değişti. Kıymet verdikleri değişti. Tanıdıkları tanımadıkları değişti. Şartlar TV ile sınırlı kalmayınca herkes kanal sahibi ve ünlü oldu. Sosyal medya o kadar rahat ve ulaşılabilir bir yer oldu ki. Bugün seçilen Türkiye güzelinden daha popüler insanlar sosyal medya üzerinden yürüyorlar ve çok daha fazla sevilip kendilerine baktırıyorlar.

Sanat da artık bizler için TV’den beklediğimiz ressam Bob’un resimlerinden öte bir noktada. Artık resmi heykeli fotoğrafçılığı dansı bir köşeden oturup izlemiyoruz. Çünkü bizler yapıyoruz. Özgüvenimiz daha çok arttı. Daha çok üretip öncülük edip sanatla var olabiliyoruz. Belki her birimiz sanatçı olamadık ama olmamak için hiçbir engelimiz kalmadı.

Sağlıcakla kalın. Sanatla kalın

 Haftaya görüşmek üzere..