Umut ekmek gibi,

Su gibi,

Nefes gibi,

Umut beşikten

Mezara kadar,

Gereklidir ve de

Hayatın ta kendisidir...

...

Dünya ismini verdiğimiz,

Bu sahnede,

Umuda ihtiyaç duymayan

Tek insan var mıdır?

Yanıtı elbette ki;

-HAYIR’ dır...

...

Çünkü hayatın

Devamı bakımından,

Umut her insan

İçin vazgeçilmez

Her daim de

Öncelikli ihtiyaçtır...

...

Umudu canlı tutmak,

Ona ulaşmak için

Neler yapmalı?

Yeni bir hayat

Bakışı oluşturmalı,

Yeni bilinç,

Ve davranış biçimiyle

Kendimizi daha iyi anlamalı,

Yeni fikirler oluşturmalı,

Günlük yaşadığımız,

Olaylara farklı pencerelerden

Bakıp, bilinenlerin,

Ötesindeki ölçülerle.

Hayatımızı değerlendirmeliyiz...

...

Akıllı bir insan diyor ki;

-UMUT İNSANA

BAĞIŞLANMIŞ,

EN BÜYÜK ARMAĞANDIR...

Muhteşem bir özdeyiş,

Muhteşem bir atasözü...

...

Çünkü umut;

Güzel düşündürür,

Güzel baktırır,

Güzel gördürür

Güzel yaşatır...

...

Hep iyilikler vaat eder,

Hep yarınlardaki

Hayallerimizi süsler,

Yaşama cesareti verir,

Kendimizi sevdirir,

Özümüze inandırır,

Hayata olan bakış,

Gücümüzü keşfettirir...

...

Unutulmamalı ki;

İnsan hayatına sadece

Umutla devam edebilir;

Hayata onunla tutunur,

Umut AN da yaşatır,

AN da sonsuz şimdidir,

Hayat AN da,

Ve sürprizlerle doludur...

Çünkü yüzde yüz bitecek olan,

Hayatta her an her şey olabilir...

...

Umudumuzun vaat ettiklerine,

Ulaşabilmek için;

Kıskançlık, kin, nefret, intikam,

Entrika, hüzün, karamsarlık,

Kötümserlik, kaygı gibi

Duygularından hemen kurtulmalıyız,

Hoşgörü sınırlarımızı arttırıp,

Sınırsızlaştırmalıyız...

...

Her insanı hatasından dolayı,

Ebediyen bağışlamalı,

Hatalarını hoş görmeli,

Barış ve sevgi dilini kullanmalı,

Çevremizle kenetlenip,

Her alandaki dayanışmayı,

Güvenle ve umutla sürdürmeliyiz...

...

Unutmayalım ki,

Umut yaşatır

Umutsuzluk öldürür...

Seçim insana kalmıştır...