Günlük rutin işlerimizden başımızı kaldıramıyoruz. Hayatı kaçırıyoruz hepimiz. Doğal güzellikleri temiz havayı çimlerin kokusunu yağmur tanelerinin ferahlığını toprak kokusunu temiz havada yürüyüşleri gün batımlarını izlemeyi hayvanlarla oynamayı onları güzel havalarda gezdirmeyi ve doğal olan bütün güzellikleri seyretmeyi tadını çıkarmayı unuttuk
Hayat bizi öyle bir geçim sıkıntısı öyle bir dar boğaza sokmuş durumda ki kafamızı kaldırıp da neredeyiz ne yapıyoruz ne zaman nefes alıyoruz kendimize vakit ayırıyoruz diyemiyoruz. Onu bile diyemeyecek hale gelmişiz farkında olmadan. Buna dikkat etmemiz lazım.
Bu yaşlarımız bir daha gelmeyecek. Elbette geçim derdi, işler güçler, çocukların okulları derken kendimizi çok fazla unutuyoruz ama arada da hatırlamamız lazım. Zaman geçiyor. İnsanlar değişiyor mevsimler değişiyor yıllar geçiyor .Bizde bu değişen her şeye ayak uydurmak için at yarışı misali koşturuyoruz.
Kendimizi psikolojik açıdan rahat hissediyoruz belki ama hayat elimizden kaçıp gidiyor. Sebebi de ne olursa olsun bu meşguliyetler...Kafamızı devekuşu gibi toprağa gömmüşüz. Hayat öyle yada böyle geçiyor işte diyoruz. Ama artık çevremizdeki güzellikleri ve elimizdeki fırsatları görüp iyi değerlendirmemiz lazım. Bunu başaralım ve kaliteli yaş alalım.
Sağlıcakla kalın. Haftaya görüşmek üzere…
