Babalar günü deyince sanki anneler günü kadar coşkulu önemli ve kutsal bir gün değilmiş gibi geliyor bir çoğumuza. Oysa babalarımızı da annelerimiz kadar severiz ancak nedense böyle günlerde babanın yeri ikincil bir sırada yer alıyor her zaman. Uzmanlar bunun çocukla kurulan sevgi bağından kaynaklandığını söylüyor. Çocuk anneyle her zaman daha yakın daha birincil bir bağ kurarken babayla ister istemez ikincil bir bağ oluşturuyor. Bu da babanın otoritesinden kaynaklanıyor.Yani hemen hemen bütün evlerin içinde baba eşittir otoriteyken anne eşittir sığınılacak liman profili çizdiği için özel günler gelince de çocuğun gözünde anne hep bir adım önde ve öncelikli bir yere sahip olabiliyor. Elbette bu her zaman koşulsuz şartsız böyledir demiyorum. Birçok baba var çocuğuna hem anne hem baba olan… Çok fedakar çok özverili babalarda var aramızda. Onları ayrı tutuyorum.
Her çocuk için babası önemli bir rol modeldir. Yeri geldiğinde kahramanıdır, yer geldiğinde arkadaşıdır, yeri geldiğinde sırdaşıdır. Çocuğuna her zaman tepkilerini belli eden ona yol gösterendir. Saygıyı sevgiyi hoşgörüyü öğrenme ve insanlarla olan bağı kuvvetlendirmedeki en önemli köprüdür baba. Bana sorarsanız en önemli şeyde çocukken veya ergenken kendinize bakıp da göremediğiniz şeyleri onun gözünden görmenizdir. Bu çok önemlidir. Baba figürü sizi olmak istediğiniz kişiye doğru götüren merdivenin basamaklarını size tarif eden adamdır. Başarılarınızı parlatıp size özgüven aşılayan, korkusuzca hatanızın üzerine gitmenizi söyleyen sizi her koşulda cesur yapan adamdır. Her hata da yol göstericiliğini kullandığı gibi her başarınızda da sizi elleri patlayıncaya kadar alkışlayan ve yükselten kişidir o.
Çok başarılı insanlara bakıyorum. Onların hikayelerine ailelerine bakıyorum. Hepsinde olmasa da birçoğunda şu cümle ve benzeriyle hep karşılaşıyorum: Babam beni parlatırdı. Hep abartırdı. Dünya çapında bir yetenek olduğumu, daha iyi yerlerde olacağımı söylerdi hep. Bir çocuğun babasından duyup duyabileceği en harika cümleler bunlar. Başarmanın tadına bak. Başarılarını unutma derdi hep. diyorlar.
Hani kim olduğunu ne işe yaradğını unutur ya bazen insan hayatın akışı içinde…İşte onu size baba hatırlatır. Siz omzunuzda yüklerden artık eğilip bükülmüşken birden gelip omuzlarınızı dikleştirir. Fenerinizin pili bittiğinde yolunuza ışık olur. Düşecek olursanız eğer bilirsiniz ki o arkanızda ve her zaman tutacak olandır.
O yüzden babalarımızında hakkı ödenmez. İyi ki varlar. İyi ki hayatımızdalar.Babalar günü haftasındayız. Tüm babalarımızın ve baba adaylarının babalar gününü kutluyorum.
Nice senelere olsun.
Sağlıcakla kalın. Haftaya görüşmek üzere…
