Bahar, tıpkı içimizdeki kararsız duygular gibi, bir çelişkiyi barındıran mevsimdir. Kışın derin soğuklarından sıyrılıp, yavaşça kendini gösteren sıcaklık, aslında çok geçmeden hüzünlü, serin rüzgarlarla yerini değiştirir. Her gün biraz daha fazla güneş ışığına uyanırken, aynı gün içinde yağmurun şiddetiyle tanışmak, baharın kararsız ruhunu gözler önüne serer.
Bahar, doğanın uyandığı zaman dilimi olduğu kadar, ona hükmeden iklimin de en belirsiz olduğu bir mevsimdir. Soğuk ve sıcak arasındaki geçiş dönemi, her an bir sürprizle karşılaşacağımızı hatırlatır. Sabahları ince bir gömlekle evden çıkıp, öğle vakti şiddetli bir yağmura yakalanmak, neredeyse baharın geleneksel bir parçası haline gelmiştir. Akşam ise rüzgarın soğuk yüzü, yine ince bir kaban gerektirir. Havanın bir dakika önce pırıl pırıl, bir dakika sonra gri ve kasvetli olması, insan ruhunun da benzer şekilde inişli çıkışlı olduğuna dair bir hatırlatmadır adeta.
Bu kararsız hava, insanı da derinden etkiler. Sabah uykusundan uyanan bir insanın ruh hali, güne göre şekillenir. Bahar, insanın içinde sürekli bir değişim ve yenilik isteği uyandırırken, bu aynı zamanda bir huzursuzluk yaratır. Tıpkı havanın sabah güneşini sonra aniden bulutlarla örtmesi gibi, ruh hallerimiz de bir o kadar değişkendir. Bir an iyimser ve umutlu hissederken, diğer an kaybolmuş ya da depresif bir ruh haline bürünebiliriz. Baharın bu dengesizliği, duygularımızla da bütünleşir. Ne yapmak istediğimize karar veremediğimiz, sabah başlamak istediğimiz işlerin öğlen olana kadar ne hale geldiğini bilemedikçe fark ettiğimiz bir döneme gireriz.
Baharın bu kararsız havası, aslında içsel bir arayışın da habercisidir. Kışı geride bırakıp, yenilenmeye doğru yola çıkarken, bir yandan da nereye gittiğimizi ve neyi beklediğimizi sorgularız. Hava da, mevsim de bizlere yenilenme fırsatını sunarken, bu süreç tam olarak neyi getireceğini kestiremediğimiz bir yolculuğa dönüşür.
Tıpkı baharın içindeki belirsizlik gibi, hayatımızda da karar vermekte zorlandığımız anlar olur. Bu anlarda, tam olarak ne yapmamız gerektiğini bilmeyiz; ama yine de hep bir umut taşırız içimizde. Baharın bu kararsız atmosferi, her şeyi olduğu gibi kabul etmenin ve anın içinde var olmanın bir dersini verir. Zira bazen hiçbir şeyin tam olarak nasıl olacağını bilmemek, belki de en doğal olanıdır. Belirsizlik, değişim ve yenilik, baharın ruhunda olduğu gibi bizim hayatımızda da var olmalıdır.
Sonuçta baharın kararsız havası, doğanın bizlere sunduğu bir parça huzursuzluktur. Havanın, güneşin ve yağmurun bile iç içe geçtiği bu dönem, hayatın da her an sürprizlerle dolu olduğunu hatırlatır. Kararsız bahar havası, hepimize bir şeyleri sorgulama ve yeniliklere açık olma şansı verir. Bu belirsiz dönem, bize değişime karşı daha esnek ve hazır olmayı öğretir. Bu yüzden belki de baharın kararsız havasını bir düşüş değil, bir fırsat olarak görmek gerekir.
